حافظ منشـیــن بـی مــی و معـشوق زمانی کـایـام گـل و یاسمـــن و عیــــد صیـــــام اســت
روزه یکسو شد و عید آمد و دل ها برخاست می ز خمخانه به جوش آمد و می باید خواست
حافظ
عیــد است و دلم خانه ویرانه، بیا این خانه تکاندیم ز بیگانه، بیا
یــک ماه تمـــام میهمانـــت بودیـــم یک روزه به مهمانی این خانه بیا
قیصر امین پور